Liczne choroby tkanki łącznej prowadzą do rozluźnienia struktur tkanki łącznej. Należą do nich organy takie jak płuca, jelita, a także naczynia krwionośne, stawy i więzadła.
Żyły zawierają dużo tkanki łącznej i w związku z tym są narażone na choroby tkanki łącznej, jak również na zaburzenia strukturalne tętnic. Ponieważ krew żylna jest pod mniejszym ciśnieniem niż krew tętnicza, wpływ chorób tkanki łącznej, takich jak zespół Ehlersa-Danlosa czy zespół Marfana na żyły i tętnice jest różny.
Zjawiska ucisku naczyniowego są zatem częstsze w żyłach niż w tętnicach, które mają tendencję do wybrzuszania się ze ściany tętnicy, tzw. tętniaki.
Większa rozciągliwość żył jest również wyrażona w chorobach tkanki łącznej , które prowadzą do rozluźnienia tkanki łącznej , w tym żyły mogą być łatwiej kompresowane przez otaczające je struktury. Odcinek żyły, który poprzedza punkt ucisku i w którym gromadzi się następnie krew żylna ma tendencję do rozszerzania się (dylatacji) w szczególnie dużym stopniu. Podczas gdy w ciaśniejszej, zdrowej żyle ciśnienie krwi w zatłoczonej sekcji wzrasta , ściana żyły daje łatwiej w chorobach tkanki łącznej , tak że przy tej samej kompresji istnieje tendencja do wzrostu ciśnienia jest niższa i większa dylatacja sekcji żyły w górę punktu kompresji.
Dlatego zatłoczona krew ustępuje miejsca obwodom bypassowym, które również łatwiej ulegają rozszerzeniu. Dotknięte tu żyły mają tendencję do tego, że stają się męczące i żylakowate.
Kolejnym efektem rozluźnienia tkanki łącznej jest fakt, że pacjenci z zaburzeniami tkanki łącznej mają tendencję do deformacji kręgosłupa, ponieważ więzadła stabilizujące kręgosłup ustępują nieznacznie. Często najpierw dochodzi do wyraźnej lordozy kręgosłupa lędźwiowego i bardziej wyraźnej kifozy kręgosłupa piersiowego. Następnie pojawia się tendencja do skolioz, tj. zginanie kręgosłupa na boki. Mechanizm tego procesu jest podobny do tego stosowanego w wiertarce korbowej. Krzywizna korby tworzy ramię dźwigni, które ułatwia ruch boczny korby i pozwala na obracanie wiertła.  Lordotyczny kręgosłup lędźwiowy zachowuje się analogicznie do korby wiertła. Przednia krzywizna kręgosłupa lędźwiowego (lordoza) ułatwia rotację boczną kręgosłupa lędźwiowego, co prowadzi do skolioz.
Wyraźna lordoza, która może rozwinąć się w chorobie tkanki łącznej, ułatwia tym samym ucisk naczyniowy, co opisano w sekcjach dotyczących lordozy i lordogenetycznego zespołu linii środkowej na tej stronie internetowej.
*** Przetłumacz z Tłumaczem DeepL (wersja darmowa). ***